Staraniem katowickiego Wydawnictwa Sonia Draga, ukazała się właśnie w Polsce interesująca książka Valery'ego Giscard'a d'Estaing, pod tytułem "Zwycięstwo Armii Napoleona" [Tytuł oryginału "La victoire de la Grandee Armee" - Ed. Plon 2010].
Zanim o książce, kilka słów o autorze.
Giscard d'Estaing, to jedna z ciekawszych postaci w historii V Republiki, w życiorysie której - jak w soczewce - odbijają się jej najnowsze dzieje Francji.
Urodzony w 1926 roku w Koblencji, jako syn francuskiego urzędnika na terenach okupowanych, arystokrata z pochodzenia, znakomicie wykształcony [absolwent elitarnej ENA], w młodości zdążył zaliczyć epizod udziału w II wojnie światowej, służąc ochotniczo w 1 Armii legendarnego generała [pośmiertnie marszałka] de Lattre de Tassigny.
W wieku 30 lat, w 1956 roku, zostaje po raz pierwszy wybrany deputowanym do francuskiego Zgromadzenia Narodowego, będąc przez lata najmłodszym w historii, francuskim parlamentarzystą [obecnie tytuł ten przypada Marion Le Pen - wnuczce Jean'a Marie Le Pena, wybranej do parlamentu w czerwcu tego roku w wieku 23 lat!!].
Pełnił szereg odpowiedzialnych funkcji i stanowisk politycznych, w tym Ministra Finansów Republiki [trzykrotnie, w latach 1959 - 1962, 1962 - 1966, 1969 - 1972].
Ukoronowaniem jego kariery politycznej, był niewątpliwie wybór na Prezydenta Republiki [1974] i jedna kadencja na tym stanowisku [1974 - 1981].
V.G.E [pod takim akronimem jest szeroko rozpoznawalny, nie tylko we Francji], pozostawał i pozostaje zaangażowany w sprawy europejskie oraz swojej rodzinnej Owernii.
Drugą pasją Giscard'a d'Estaing - po polityce - pozostaje literatura, w której jego dorobek i talent został dostrzeżony i doceniony, co zaowocowało wyborem do szacownej i prestiżowej Akademii Francuskiej.
Giscard d'Estaing jest autorem kilku rozpraw politycznych: "Democratie Francaise" [1976, Ed. Fayard], "L"etat de la France" [1981, Ed. Fayard], "Deux Francais sur Trois" [1984, Ed. Flammarion], "Le Pouvoir et la Vie" T. I i II [1988, 1991, Ed. Compagnie 12], "Dans 5 ans l'an 2000" [1995, Ed. Campagnie 12], "Le Francais. Reflexion sur la destin d'un peuple" [2000, Ed. Plon], "Un constitution pour l"Europe" [2009, Ed. Albin Michel]. Do treści jednej z nich ["Deux Francais sur Trois"], będącej w istocie Manifestem centryzmu, odwoływałem się już w jednym z wcześniejszych postów
Jest zarazem autorem czterech powieści: "Le Passage" [1994, Ed. R. Laffont], kontrowersyjnej "La princesse et la president" [2009, Ed. de Fallais, wydanie polskie: "Księżna i Prezydent" - 2010, Wyd. Świat Książki], "Mathilda" [2011, Ed. XO] oraz wspomnianej "La victoire de la Grande Armee".
Książka "Zwycięstwo Armii Napoleona", to książka niezwykła, za sprawą problematyki, jej autora, a także stosunku do Polski [nie od dziś wiadomo, że Giscard d'Estaing był gorącym, bodaj największym po de Gaulle'u, admiratorem Polski i jej spraw]. Książka jest dowodem politycznego i strategicznego geniuszu Napoleona, przeczuwającego skutki ofensywy Wielkiej Armii i zajęcia Moskwy, w październiku 1812 roku. Przez pryzmat losów głównego bohatera: generała Francois'a Beille'a, jest opowieścią o ludzkich wyborach, dylematach i wartościach. Jest wreszcie przyczynkiem do refleksji nad tym czym byłaby być może Europa i czego zdołałaby z dużym prawdopodobieństwem uniknąć, gdyby plany Napoleona uległy urzeczywistnieniu, gdyby niesiona co prawda na bagnetach, ale postępowa demokracja i jej idee, nie przegrała ze Starym Porządkiem.
Książka jest znakomicie napisana, bardzo przyjazna w lekturze. Niezależnie od tego, że jestem od ponad 30 lat wielkim zwolennikiem V.G.E, że wiele Mu osobiście zawdzięczam [o czym jeszcze kiedyś z pewnością napiszę], jego powieść - uruchamiającą wyobraźnię - gorąco polecam uwadze wszystkich. Naprawdę warto po nią sięgnąć i poświęcić 2 - 3 wieczory na jej lekturę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz