Owernia to jeden z biedniejszych, a zarazem jeden z najciekawszych i najpiękniejszych regionów Francji.
Przede wszystkim jest to największy w Europie, bo sięgający 400 tys. ha teren wulkaniczny, z pięknymi szczytami [Puy de Dome - 1465 m n.p.m], zapierającymi dech w piersiach widokami, znakomitymi trasami dla pieszych i rowerowych wędrówek.
Wulkanom, poświęcona jest Vulcania - zlokalizowany niedaleko stolicy regiony Clermont - Ferrand, Parc Naturel Regional des Volcans d'Auvergne, interesujący, z zacięciem naukowym, naturalny ośrodek wiedzy o wulkanach, dedykowany całym rodzinom zwiedzających.
Owernia [Auvergne], to także interesująca architektura romańska [na przykład miasteczko Saint - Nectaire], unikalne domy zbudowane z czarnej lawy [Salers], a przede wszystkim tereny rolnicze [symbolem sery krowie, zwłaszcza Cantal], sportowe i rekreacyjno - uzdrowiskowe.
Na obszarze regionu leży powszechnie znane, popularne, o sięgającej rzymskiej tradycji uzdrowisko Vichy, pamiętane także ze szczególnej roli w okresie II wojny światowej [było stolicą Państwa Francuskiego Petain' a], oraz z produkcji światowej renomy wody mineralnej pod tą samą nazwą.
Z regionem tym związanych jest dwóch Prezydentów czasów V Republiki: urodzony w Montboudif, w Departamencie Cantal, G. Pompidou [1911 - 1974], oraz związany rodzinnie z Clermont Ferrand, choć urodzony w Koblencji, Valery Giscard d' Estaing [ur. 1926 r., wieloletni poseł z okręgu Puy de Dome, przez 18 lat, w latach 1986 - 2004 Przewodniczący Rady Regionalnej Owernii].
W Owernii brak wielkiego przemysłu, choć przemysłowym symbolem regionu na skalę światową jest koncern Michelin, którego centrala zlokalizowana jest w stolicy regionu. To jednak nieliczny wyjątek przemysłowej aktywności regionu.
Jeżeli ktoś kocha naturę, piesze wędrówki w spokoju i ciszy, delektowanie się pięknem naturalnych krajobrazów, zwiedzanie małych, urokliwych miasteczek bez pośpiechu i zgiełku, nie tęskni za wyszukaną kuchnią Lyonu czy Paryża, Owernia jest idealnym miejscem na rodzinne wakacje. Tu naprawdę można rozkoszować się niecodziennym pięknem natury, degustować prostą, ale smakowitą kuchnię, cieszyć się otwartością, absolutną gościnnością rodowitych mieszkańców, po prostu odpoczywać.
Kto choć raz gościł w Owernii na nieco dłużej, jej obraz zachowuje we wspomnieniach i sercu bez wątpienia na całe życie.
.
Piękny region, wspaniała architektura romańska i urokliwe krajobrazy. Moje najlepsze wspomnienia ze stażu w 1998 r. w administracji francuskiej w Clermont-Ferrand, była zima i - 10 stopni ! Jedna nawiązana wtedy przyjaźń z francuską rodziną trwa do dziś.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie.
Anna Marianna
Ciekawe miejsce. Słyszałem, że Francuzi z Owernii są zupełnie innego pochodzenia niż większość mieszkańców Francji, którzy pochodzą albo od Rzymian, albo od Gallów lub innych Celtów, albo od Germanów, a nawet Wikingów. Francuzi z Owernii pochodzą od jakiegoś azjatyckiego ludu osiedlonego tam przez Rzymian, i w przeciwieństwie do innych Francuzów są bardzo prostolinijni i bezpośredni. Mówią jak południowi Francuzi, ale mają rysy twarzy podobne do azjatyckich. Podobna sytuacja ma miejsce w Szampanii, gdzie jest wiele wiosek, gdzie mieszkają osiedleni tam potomkowie Hunów, którzy w zasadzie niczym się nie wyróżniają od innych Żabojadów (Francuzów), poza tym, że po Mszy Świętej żałobnej na cmentarz odprowadzają zmarłego lub zmarłą sami mężczyźni razem z księdzem.
OdpowiedzUsuńAbsolutna zgoda. Dziękuję za komentarz i interesujące dopowiedzenia. Warto także pamiętać, że Owernia jest symbolem tradycyjnej wsi francuskiej, w każdym wymiarze, kulinarnym także. Owernia wydała również dwóch Prezydentów V Republiki, z czego jeden (Pompiodou) był rodowitym Francuzem. Szampania jest nieco inna, z uwagi przede wszystkim na istotnie wyższy poziom zamożności (choćby z tytułu ceny ziemi, no i oczywiście ceny kluczowego produktu: szampana), a i bardziej przyjazny klimat, jest też zdecydowanie bardziej otwarta. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńPisząc o Pompidou miałem napisać rodowitym Owerniakiem. Za błąd i brak korekty przepraszam.
OdpowiedzUsuń