Republikańska Francja w powszechnym społecznym odczuciu to synonim demokracji i postępu, ojczyzna nowocześnie pojmowanych, nie limitowanych cenzusami praw obywatelskich.
Bliższa i wcale nie tendencyjna analiza dziejów politycznych Francji, egzegeza francuskiej myśli politycznej, prowadzi jednak do zgoła zaskakujących konkluzji, z których najbardziej szokującą jest głęboko uargumentowana teza, sformułowana między innymi przez Zeev'a Sternhell'a, w pracy "Ni droite, ni gauche. L'ideologie fasciste en France". Paris [1983], o francuskiej genealogii faszyzmu.
To w tradycji francuskiej Kontrrewolucji, negującej rewolucję jako niezgodną z "prawem naturalnym", afirmującej naturalny porządek świata, stającej w opozycji do idei równości, odrzucającej kartezjański ideał człowieka, inspirowanej skrajnym katolicyzmem, będącej wreszcie w opozycji do ideałów oświecenia, znajdujemy korzenie pierwszej doktryny ekstremalnej prawicy, której symbolem są: Joseph de Maistre [1753 - 1829] i Louis de Bonald [1754 - 1840].
To we Francji, tworzy uważany za prekursora rasizmu Artur de Gobineau [1816 - 1882], autor słynnego dzieła "Szkice o nierówności ras ludzkich" [Essai sur l'inegalite des races humaines] który udowadnia, że jedynie społeczeństwa czyste rasowo i należące do rasy białej, mają największy dorobek oraz optymalne perspektywy rozwojowe na przyszłość..
Francja, za sprawą barresizmu i maurrasizmu [nazwy od twórców tych kierunków Charlesa Maurras'a 1868 - 1952 i Maurice Barres'a 1862 - 1923], jest miejscem narodzin dwóch formuł nacjonalizmu: integralnego nacjonalizmu Maurras'a [podstawą katolicka monarchia], oraz nacjonalizmu republikańskiego Barres'a [republikański ustrój bazujący na preferencji narodowej, antysemityźmie i ksenofobii].
To Francja wreszcie staje się areną aktywności i dominacji pozaparlamentarnych, pozapartyjnych, a może lepiej ponadpartyjnych Lig, od najstarszej [1882 r.] Ligi Patriotów [La Lique des Patriotes] poczynając, które 6.02.1934 roku podjęły próbę pozaparlamentarnego przejęcia władzy.
Powstałe w 1940 roku Państwo Francuskie z jego hasłem "Rewolucji Narodowej", czego symbolem tryptyk przejęty od organizacji Croix de Feu [Ogniste Krzyże] - powstałej w 1928 roku jako związek kombatancki.: "Travail - Famille - Patrie" ["Praca - Rodzina - Ojczyzna"], z marszałkiem Petain'em na czele, nie było zatem dziełem przypadku.
Bliższa i wcale nie tendencyjna analiza dziejów politycznych Francji, egzegeza francuskiej myśli politycznej, prowadzi jednak do zgoła zaskakujących konkluzji, z których najbardziej szokującą jest głęboko uargumentowana teza, sformułowana między innymi przez Zeev'a Sternhell'a, w pracy "Ni droite, ni gauche. L'ideologie fasciste en France". Paris [1983], o francuskiej genealogii faszyzmu.
To w tradycji francuskiej Kontrrewolucji, negującej rewolucję jako niezgodną z "prawem naturalnym", afirmującej naturalny porządek świata, stającej w opozycji do idei równości, odrzucającej kartezjański ideał człowieka, inspirowanej skrajnym katolicyzmem, będącej wreszcie w opozycji do ideałów oświecenia, znajdujemy korzenie pierwszej doktryny ekstremalnej prawicy, której symbolem są: Joseph de Maistre [1753 - 1829] i Louis de Bonald [1754 - 1840].
To we Francji, tworzy uważany za prekursora rasizmu Artur de Gobineau [1816 - 1882], autor słynnego dzieła "Szkice o nierówności ras ludzkich" [Essai sur l'inegalite des races humaines] który udowadnia, że jedynie społeczeństwa czyste rasowo i należące do rasy białej, mają największy dorobek oraz optymalne perspektywy rozwojowe na przyszłość..
Francja, za sprawą barresizmu i maurrasizmu [nazwy od twórców tych kierunków Charlesa Maurras'a 1868 - 1952 i Maurice Barres'a 1862 - 1923], jest miejscem narodzin dwóch formuł nacjonalizmu: integralnego nacjonalizmu Maurras'a [podstawą katolicka monarchia], oraz nacjonalizmu republikańskiego Barres'a [republikański ustrój bazujący na preferencji narodowej, antysemityźmie i ksenofobii].
To Francja wreszcie staje się areną aktywności i dominacji pozaparlamentarnych, pozapartyjnych, a może lepiej ponadpartyjnych Lig, od najstarszej [1882 r.] Ligi Patriotów [La Lique des Patriotes] poczynając, które 6.02.1934 roku podjęły próbę pozaparlamentarnego przejęcia władzy.
Powstałe w 1940 roku Państwo Francuskie z jego hasłem "Rewolucji Narodowej", czego symbolem tryptyk przejęty od organizacji Croix de Feu [Ogniste Krzyże] - powstałej w 1928 roku jako związek kombatancki.: "Travail - Famille - Patrie" ["Praca - Rodzina - Ojczyzna"], z marszałkiem Petain'em na czele, nie było zatem dziełem przypadku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz